Leuk dat we van verschillende kanten reactie op onze blog krijgen.

Gisteren hebben we een deel van de dag gebruikt om boodschappen te doen en ons verder voor te bereiden op de trip over de Gibb River road. En dan haal je erg veel boodschappen maar vooral erg veel water. En verder hebben we lekker in het zwembad gelegen.

Vanmorgen om een uur of negen vertrokken en begonnen aan het avontuur. De eerste stop was El Questro maar dat was voor ons een behoorlijke tegenvaller. Heel erg commercieel en erg duur. Veel gegevens in erg dure folders met tours en uitstapjes maar geen prijzen er bij. Alleen om daar mogen zijn moet je al behoorlijk betalen en daarnaast ook nog voor de camping, en alles per persoon. Dus omgekeerd en verder gereden. Het is op deze weg wel zo dat als je een kruising hebt met een rivier er vaak geen brug is, je rijdt gewoon door het water dat tussen de tien en vijftig centimeter hoog is.

We staan nu op Home Valley Station en daar is het beter. Het is erg heet, 38 graden dus. Maar ook hier is een zwembad en vanwege de hoge temperatuur zijn we maar in het station gaan eten. Fish & Chips met een biertje. Erg lekker hoor.

We zijn nog even naar de Pentacost river gereden voor de zonsondergang maar het was nogal heiig. Volgende keer beter maar weer.

We gaan zo proberen te slapen in de tentjes en morgen gaan we vrolijk weer verder.

Gisteravond hebben we zitten overleggen wat we volgende morgen gingen doen. We hebben besloten om naar de Cathedral Gorge te gaan, vroeg weg en met de middag terug en dan door naar Halls Creek. Toen we om negen uur gingen slapen zagen we het in de verte bliksemen maar dat was dus in de verte. We hebben besloten om het bovendoek van de tenten af te laten en zijn gaan slapen.

Henny werd een keer wakker en zag dat de sterren weg waren en er zwarte wolken hingen dus we hebben de bovenkant van de tentjes er maar opgelegd. En inderdaad werden we een keer wakker omdat het zachtjes regende. Zachtjes werd iets harder en we zijn maar blijven liggen tot het droog werd. Er lagen een paar beste plassen maar het zag er verder wel goed uit.

Net na acht uur kwam er een helikopter erg laag aanvliegen en die landde gewoon op de camping. Het was de Ranger die kwam vertellen dat het hele park gesloten was. De keuze was blijven maar nergens heen mogen gaan of het park af te gaan. We hebben maar besloten om alles in te pakken al was het gedeeltelijk nat en zijn vertrokken.

De weg was inderdaad een ramp, nat en spiegelglad. Zelfs met de 4 weel drive totaal geen grip. Over de paar kilometer naar de ingang van het park hebben we vrij lang gereden. En daarna kwam weer de toegangsweg over het land van Mabel Station van 52 kilometer behoorlijk slechte weg. Er stond ook een Ranger bij het hek toen we er uit gingen. Er uit mocht, er in niet. Wel een stuk of zes wachtenden die er in wilden en er was er eentje die de ranger niet geloofde maar ons kennelijk wel, wat bij de Ranger een erg brede glimlach opleverde.

We zitten nu in Hidden Valley Resort in Kununura en hebben een DOUCHE genomen, de was gedaan en daarna de laatste spaghetti opgegeten. Morgen gaan we inkopen doen voor het stuk Gibb River Road wat we gaan doen. Daar beginnen we (even op pillendoosje kijken welke dag we hebben) donderdag aan.

De kans is erg aanwezig dat we dan weer enige dagen geen internet hebben dus dat zien jullie vanzelf.

In de nacht begon het soms te waaien en we dachten steeds dat het begon te regenen, maar dat waren blaadjes die tegen de tent aanwaaiden. Lekker in het tentje geslapen zonder bovenkant er op dus we lagen alleen onder het gaas. Het heeft wel wat als je je ogen opendoet en je ziet die enorme bult sterren. Het zijn er ontelbaar veel. Je kunt hier zelfs de Melkweg zien, een soort doorzichtige langgerekte wolk waar de sterren doorheen schijnen.

De tip van Henny met die hoofdlampjes was super. Je zet het ding op je hoofd en je hebt licht genoeg. En dat heb je hier nodig want je ziet je eigen handen niet eens als je ze opsteekt. We hebben er eentje bij Vos in Gorssel gehaald, ze zijn niet goedkoop maar Henny vond er ook nog een paar bij de Action voor nog geen twee euro per stuk. Maar we hebben er in ieder geval veel gemak van.

Doe je de ogen open en dan zie je het langzaam licht worden en de vogels beginnen met hun geroep en gezang. En zowaar zie je even later de zon boven de kim uitkomen, nou ja, door de boomtoppen. Prachtig gewoon.

We zijn vandaag eerst naar een kloof gelopen, Mini Palm Gorge en dat viel wel iets tegen. Je moest over veel stenen lopen (rivierbedding) en na een goed half uur kwamen we bij een paar keien waar me maar nauwelijks tussendoor konden dus toen zijn we maar omgedraaid. Maar het was wel een mooie wandeling.

De tweede was via een uitzichtpunt naar een spleet in de rotsen genaamd Echidna Chasm. Volgens de dame aan het begin van het park moesten de rotsen daar vlammend rood worden om half twaalf. We zijn er heen gegaan maar het vlammende rood hebben we niet gezien. Wel een prachtige wandeling om  te doen maar Henny kreeg toch iets last van haar voet. Ze is ook nog een beetje slapjes maar ja, de dag voor we weggingen lag ze nog de hele dag in bed met hoge koorts. Maar het was wel een prachtige wandeling.

Vanavond een slaatje gegeten en daarna nog naar een uitzichtpunt gegaan voor de zonsondergang. Helaas, wolken. Maar wel een pracht uitzicht.

Het is nu half acht en we gaan zo een pilsje drinken en naar bed, het is al bijna twee uur stikdonker dus wat moeten we anders. We waren er ook erg vroeg uit.

Na het boeken van de kamer zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt en gelukkig was er nog een open. Het was Zaterdag en dan is bijna alles hier dicht. Boodschappen gedaan en in het hotel gegeten. Bijtijds gaan slapen want morgen willen we naar Purnululu NP.

We waren op tijd wakker want niemand had echt goed geslapen. Waarom weten we niet. Maar gelukkig was de dieselpomp open en konden we op tijd vertrekken naar Purnululu, en daar de Bungle Bungles opzoeken. Eerst 50 km. Victoria Highway.

Afgeslagen bij de Savannah Highway en bij een roadhouse onderweg een kop koffie gehaald en rustig opgedronken en toen doorgereden naar het park.

De weg het park in is niet slecht maar gewoon erg slecht. Als je op sommige stukken 40 haalt mag je blij zijn, en als je dat doet  rammelt je auto aan gort. Bleek onderweg met plaatjes schieten dal alle boodschappen ergens onder in de auto lagen maar niet meer op de plek waar we ze neergelegd hadden.

Maar na twee uur springen, tussen en over grote keien en door een laag water klooien kwamen we aan bij de ingang van het Nationale park. Toegang betaald en geld voor het kamperen en toen nog een kilometer of  zes naar een campground.

Het is hier erg lux. We hebben een kraan met water wat je alleen kunt drinken na het gekookt te hebben en een toilet, dat is een houten huisje met een pot. Mocht je daar iets gedaan hebben wordt je verzocht de pot te reinigen met de borstel die in de emmer water staat naast de pot. Maar er is gelukkig wel weer papier.

Een douche is er dus ook niet maar dat is geen punt. Zodra je iets doet lekt het water van je kop af, afdrogen en schoon ben je weer.

Het is voor 6 uur al donker dus we slapen vroeg en willen morgenvroeg een mooie wandeling gaan maken.

De lambshank was gisteren inderdaad erg goed. En daarna hebben we de blog bijgewerkt en een paar plaatjes opgestuurd. We zagen dat de route door Google niet direct werd geupdate dus maar hopen dat het nu wel het geval is. Dan kunnen jullie zien waar we zitten.

We hebben erg goed geslapen, weliswaar met oordopjes (oude airco). Midden in de nacht gingen we een plasje doen en toen regende het. Is niet erg maar wel lastig als alle handdoeken buiten hangen. Die hebben we de volgende morgen in de droger gedaan.

We hebben wat boodschappen gedaan, de tank volgegooid en zijn onderweg gegaan van Katherine naar Kununura. Dat is 520 km. en daar hebben we 4,5 uur over gedaan. Rara hoe doen dat. Niet dat we zo hard hebben gejaagd maar de klok staat hier gewoon 1,5 uur vroeger. Onderweg nog een paar boterhammetjes gegeten en de appels want anders moeten we die weer inleveren bij de grenscontrole.

In Kununura meerdere campings bezocht maar nergenes was een cabin te huur. Toen maar in Kununura hotel gevraagd en daar was nog iets met airco. Niet goedkoop maar de prijzen zijn hier echt omhoog geschoten vergeleken met de vorige keer. Een fles water bijvoorbeeld kostte toen 1 maar nu 4 dollar. That’s a bloody ripoff!

We hebben de zaken in de auto anders ingepakt en dat is maar goed ook, de bagage op het dak was nat. Maar het droogt hier goed en dat komt wel weer in orde. We hebben nu in de klauwen hoe we de Engel (koelbox auto) in moeten stellen. Gistermorgen was dat ding 7,1 graad onder nul. Gelukkig zat de insuline nog in de vliegtuig koelzakjes dus dat was net niet bevroren. Maar nu is het Engeltje 4,5 graad dus de insuline en boter en zo zijn lekker. Trouwens ook de Vitamine B.

Nou, dat eten gistermiddag dat was prima. We hebben een Barramundi  gegeten in dezelfde tent als drie jaar geleden en dezelfde kok was er kennelijk nog. Het smaakte perfect. Nee niet schrikken, Piet heeft een potje met stoofvlees gegeten. Irish stew.

We zijn toch redelijk op tijd gaan slapen want morgen moeten we de auto op gaan halen.

We waren mooi op tijd bij Britz en na het invullen van veel papieren en nog veel meer handtekeningen kregen we een dvd player met de uitleg van alles wat we mee zouden krijgen. Dat doorgeworsteld en toen was het zover. Een bijna nieuwe Toyota dwars door de tuin auto met nog geen 7000 km. op de teller.

We zijn naar de dichtstbijzijnde camping gereden om de zaken uit te proberen en zo. Nou dat viel tegen. De tent was een paleis het Loo met uitbouw er aan voor 6 personen. Niet te doen om elke dag op te zetten en af te breken en dan ook nog tijd overhouden om iets te bekijken. Dus terug naar Britz en daar moesten we toch wel even praten om duidelijk te maken dat het niet werkbaar was. Pas toen Henny heel kortaf zei laat maar, we kopen zelf wel twee kleine tentjes draaiden ze om als een blad aan een boom. Er werd direct heel sportief naar de campingwinkel gebeld en daar konden we twee kleine tentjes ophalen op hun kosten. Dat bevalt super.

We hadden alles in een mum van tijd staan en hadden net voor donker (19:15 uur) het eten klaar en op. Dus weer op tijd naar bed gegaan en gaan slapen. Blijkt toch dat een vliegveld in de buurt lawaai geeft al is het Darwin. We hebben geen van allen erg goed geslapen maar dat wordt vanavond weer beter.

We zitten nu in Knotts Crossing Resort in Katherine in een cabin met echte bedden. We gaan straks lamsvlees eten, ook hier is dezelfde kok er nog en dan morgen richting Kununura en dan zijn we al erg kort bij de Gibb River Road!

N.b., zagen gister in de krant dat als hier de stroom uitvalt de gevangenen zo naar buiten kunnen lopen wat ze dan ook grif allemaal deden. Wat een politie op de Stuart Highway.

We hebben gistermiddag leuk door Chinatown gewandeld en lekker gegeten in het foodcourt van een mall. Je wijst aan wat je op bord wilt hebben en dan ben je voor drie personen nog geen 10 dollar kwijt, dus 2 euro per persoon. En lekker! Het is ook wel leuk om als enige westerlingen tussen al die chinezen te zitten. Het was erg warm dus na het eten hebben we een paar uur in de bar van het hotel met een biertje erbij.

We werden keurig op tijd opgehaald en waren dus ook ruim op tijd op Changi airport. Daar hebben we een tosti gegeten want er was in het vliegtuig geen maaltijd volgens de voucher. Bleek tijdens de vlucht dat we wel een maaltijd in het vliegtuig konden krijgen plus drinken. Wij wilden dus een vb biertje, maar dat moesten we toch zelf betalen. Alleen water, koffie, thee en frisdranken waren gratis. Maar het smaakte in ieder geval wel.

Half drie kwamen we aan in Darwin en omdat we nogal wat pillen bij ons hadden moesten we langs de snuffelaar. Het was een schat van een hush puppy dus die rook niets, we waren zo binnen. De taxi stond te wachten en we waren om half vier in het hotel. Daar hebben we maar de fles wijn open getrokken die er stond. We zijn gaan slapen en hebben tot twaalf uur doorgeslapen.

Marcel heeft Maree gebeld dat we in Darwin waren en we hebben wat boodschappen gedaan. Bier en zo. We hebben al wel gezien dat de prijzen behoorlijk hoger zijn dan drie jaar geleden. We gaan zo lekker eten en dan zien we wel weer.

Nou, zondagmiddag om half twee was het dan zover. We hadden al dag gezegd tegen oma en M&M en de kleinkinderen zijn met ons mee naar het station gelopen. Terwijl hun mama de bagage bij zich had. Het liedje gaat dat afscheid nemen niet betstaat maar dat was wel erg reeel hoor. Maar we ginh\gen netjes op tijd en dan zie dat dan wel alle aansluitingen kloppen dus we waren vroeg genoeg op Schiphol. Onze vlucht naar Londen was een kwartier vertraagd maar de aansluiting naar Singapore viel wel mee. Onderweg naar Singapore zag Piet tussen het slapen door dat we een staartwind van 75 km. per uur hadden en dat bleek ook. We waren 3 minuten da\n de geplande aankomsttijd. Onderweg wel allemaal lekker geslapen maar nu en dan toch wakker geworden van het schudden van de 747, het waaide kennelijk nogal. De taxi stond te waxhten en de rit naar het hotel ging goed. We zagen dat de pits voor de F1 al klaar waren en dat midden in de stad. Lekker een wandelingetje gemaakt langs het water en vooral gezorgd dat de vochthuishouding op peil bleef, ze hebben Heineken, Stalle en Hoegaarden. Een pint kun je aleen samen optillen maar smaakt wel ERGgoed. Niet te laat gaan slapen en dan zitten we nu na een uitgebreid ontbijt te schrijven. We gaan zo nog even wandelen en een paar plaatjes schieten en dan moeten we om twaalf uur uit de kamer zijn.

Vandaag kregen we bericht dat de papieren binnen zijn dus dat kan niet meer fout gaan. De voorlopige route is bedacht maar nog niet compleet. We zien dat daarginds wel. We willen ook Mount Augustus bekijken en dat is toch ook een beste detour.

klik hier voor de route

Ja ja, de spanning begint echt te stijgen. Bij het nazien van alle paperassen bleek dat Henny en Piet nog geen reisverzekering hadden dus dat gaat maandag gebeuren. Verder hebben we ook een manier gevonden om de rest van de electronica te kunnen verzekeren.

Maandag of dinsdag moeten alle reisbescheiden binnen komen, de papieren voor de autu van Henny en Piet voor de laatste paar weken waren nog niet binnen.

We zijn al een heleboel zaken aan het klaarzetten en volgende week gaan we kijken wat voor kleding er nog mee moet.

En dan gaan we lekker met de trein vanaf Zutphen naar Schiphol!!