Het moment van vertrek begint snel dichterbij te komen. We zijn nu aan het kijken wat er allemaal mee moet want vorige keer hadden we toch weer teveel bij ons.

We beginnen in Darwin en gaan dan waarschijnlijk via Halls Creek naar de Bungle Bungles in Purnululu NP. Van daar af gaan we via de Gibb River Road door meen heel mooi stuk heen, de Kimberly. En dan vanaf Broom een stuk naar het zuiden langs de kust om dan de Pilbara te gaan verkennen. We zullen zes a zeven weken na aankomst in Perth zijn. Marcel vertrekt van daar af naar huis en Henny en Piet gaan dan voor het eerst samen door Down Under reizen.

Die zijn nu aan het uitzoeken hoe ze de route naar Melbourne af gaan leggen want die vliegen daar vandaan terug naar huis.

Jullie horen dus snel weer van ons.

Hallo allemaal. Hier zijn we weer na een lange stilte.

Het begon bij ons allemaal weer te kriebelen en na de verschillende mogelijkheden op een rijtje te hebben gezet zijn we er uit.

We gaan eind augustus 2010 weer naar Downunder, vandaag hebben we de vliegreis besproken en begin volgende week worden de verschillende slaapplaatsen onderweg naar en de nodige wielen voor in Downunder vastgelegd.

Nu gaan we verder inplannen hoe we de tijd ongeveer gaan inplannen zodat we op de juiste tijd in de plaatsen zijn vanwaar we terugvliegen, dat wordt dus binnenkort vervolgt! Tot snel dus maar

Laten we allereerst iedereen een fantastisch 2008 toewensen want dat is het alweer. We hebben een snelle reis gehad van Singapore naar Frankfurt maar het blijft een lange zit met natuurlijk weinig beweging. Wel zijn we al met al door behoorlijk wat slecht weer gegaan maar het viel gelukkig nog wel mee, alleen het personeel had wat rust want die moesten ook blijven zitten. We vertrokken met een half uur vertraging en kwamen een kwartier te vroeg in Frankfurt aan. Na even zoeken de incheckbalie van KLM gevonden. Dat dit overal anders werkt daar snappen wij nou niets van. Maar goed, we vonden alles en konden op tijd vertrekken naar Amsterdam. Dit was de eerste keer dat we niet naast elkaar en zelfs niet bij het raam zaten. Maar Piet is bij het raam gaan zitten en heeft netjes aan de Duitse jongeman gevraagd of die er een probleem mee had en dat had hij niet. Het voordeel is dan namelijk dat de motmot het meestal wel doet. Ja, die heeft de hele terugreis gewerkt dus de route staat er bijna helemaal op. Alleen het stuk van Londen naar Singapore niet. Op Schiphol stonden de kinderen en kleinkinderen van Henny en Piet en de ouders van Marcel te wachten. We konden bij de douane zomaar doorlopen want daar stond niemand en de handbagage was in Frankfurt al gescand omdat we daar Europa binnen kwamen. We zaten dus heel comfortabel in twee auto’s en hoefden dus niet in de trein met alle bagage. Was ook wel gelukt maar dit was bijzonder prettig hoor. En we hoefden niet direct door de kou heen, want dat is het hier hoor, koud bedoelen we dus!

We willen graag via deze weg iedereen bedanken voor de vele en leuke reacties die we via deze blog en via onze verschillende email adressen hebben gekregen. Het was voor ons erg fijn om alles te zien en te lezen. We hebben bijna geen kaartjes verstuurd maar we hadden ook geen behoefte daaraan. De blog was een zeer goed middel om nu en dan contact te hebben en we hebben ontdekt dat je op meer plaatsen internet hebt dan gsm in Australië. Nogmaals bedankt voor alle reacties. En reisbureau Masters of Downunder bedankt voor het regelen van alles, het klopte allemaal.

Voor de belangstellenden, we hebben met de Landcruiser een afstand afgelegd van totaal 6215 kilometer en ongeveer 880 liter diesel verbruikt. Met de Mitsubishi 380 hebben we totaal 6415 kilometer afgelegd en ongeveer 611 liter ongelode benzine verbruikt. Het was dus wel een lange maar fantastische rondreis. We zouden er zo weer aan beginnen!  

De (helaas) oud Aussies Henny, Piet en Marcel.

Gistermiddag hebben we na het bezoek aan Kuranda nog even door de stad gelopen en langs de Esplanade. Bijna geen strand maar wel een enorme lagune waar je wel kon zwemmen. Ook veel watervogels vlak langs de kant dus Piet heeft daar nog een paar plaatjes geschoten. Gisteravond zijn Henny en Marcel samen gaan eten omdat Piet niet erg lekker was. Die hadden natuurlijk weer een stuk vlees wat over het bord uitstak en botergaar. Dat krijg je zonder tanden nog goed weg. Maar goed, dat komt allemaal wel goed. Na een rustig ontbijt in het hotel zijn we naar het vliegveld gereden om de auto in te leveren. Dat was erg makkelijk. Er was niemand bij de balie maar we moesten een nummer bellen. Dat gedaan en we hebben de kilomterstand opgegeven en of de tank vol was. Vervolgens werd ons verzocht de papieren en de sleutel in een gat in de balie te stoppen en dat was het. Niks geen controle en ook geen gezeur over een ster in de voorruit natuurlijk. We staan nu op de luchthaven in Singapore waar we een paar uur moeten wachten op de 747 die ons naar Frankfurt zal brengen. De motmot heeft het volgens ons de hele weg in het vliegtuig gedaan dus we zijn benieuwd hoe de route er nu uitziet. We gaan zo meteen een biertje scoren en dan wachten op de lange vlucht naar Frankfurt. Hopelijk slapen we een behoorlijk deel daarvan want we hebben in ieder geval meer ruimte dan in die sigaar van zonet. Daar zit Marcel volledig klem in. Dus we komen in ieder geval steeds dichter bij de kou al is het hier buiten een aangename 28 graden.

SHIT!!!!

Plaatselijke tijd  11:57

Nederlandse tijd  : 2:53

Wakker worden.

Vanmorgen om half acht werden we opgehaald door een kleine bus die ons naar het station bracht waar de trein naar Kuranda vertrekt. We werden bij het station afgezet en daarvandaan vertrekt een oud treintje de bergen in. Onderweg een uitzicht van heb ik jou daar en natuurlijk de Barron Falls waar je langs komt. Dat is en hele partij kleine watervalletjes bij elkaar en een fantastisch gezicht om naar te kijken. Het treintje stopte ook om er uit e gaan en een paar plaatjes te schieten. Het dorpje zelf zijn we maar even geweest, dat is een grote souvenirwinkel maar we hebben er wel een kopje koffie gedronken met een gebakje. Nou ja, een boterham kun je wel zeggen. De taart was best lekker maar je moest wel even kauwen om hem  weg te krijgen. Terug hebben we de kabelbaan genomen. Dan heb je pas een uitzicht zeg. De kabelbaan is erg lang en erg hoog. Onderweg kon je gewoon uitstappen op twee stations om plaatjes te schieten en dan ging je weer verder. We zijn blij dat we dat de laatste dag nog hebben gedaan, zeker omdat de weersverwachting ‘tons of rain ‘ voorspelde. Maar we hadden geluk en konden de meeste plaatjes met droog weer maken. Het is gelukkig niet zo erg heet meer maar wel heel erg vochtig. Maar nog een nacht en dan vliegen we weer. We zijn aan het pakken en proberen vanmiddag nog even een internetcafé te vinden om dit op de blog te zetten samen met een paar plaatjes en de route. Waarschijnlijk horen jullie dus niets meer voordat we in Nederland zijn of we moeten onderweg nog bij een internetcomputer kunnen. We verwachten het niet want we zullen nergens voorbij de douane mogen. Dus wens ons en goede reis en tot in Nederland.

Vanmorgen niet te laat vertrokken naar de watervallen bij Millaa Millaa. Dat is niet zo ver dus dat moet makkelijk kunnen. Het was bewolkt en het heeft afgelopen nacht ook wel behoorlijk geregend. Maar het viel onderweg wel mee. Hier en daar een bui gehad en dat zorgt voor een fantastisch uitzicht onderweg. Je kon precies zien waar de regen en onweersbuien hingen. We hebben er ook wel wat van meegekregen maar gelukkig waren we steeds onderweg. De bezienswaardigheden hadden we steeds droog gelukkig. We hebben een paar watervallen gezien en dat is een indrukwekkend gezicht hoor. Enorme hoeveelheden water die almaar door naar beneden komen. Heel erg mooi om te zien. Henny was na de wandeling door het regenwoud nar de waterval wel even in paniek, er zat een bloedzuiger op haar been en dat ding ging er niet zomaar af. Het kan geen kwaad maar leuk vond ze het niet echt. Gelukkig kon ze beide bloedzuigers er toch af krijgen en konden we weer verder gaan. Marcel had er ook een op het been en Piet eentje in de schoen maar daar was niets te zuigen. Nou ja, echt zweet, dat wel. We zijn ergens gestopt m iets te eten maar dat had geloof ik niet echt gehoeven. De dame was niet blij met een paar klanten die een hamburger wilden hebben maar goed, ze heeft ze klaar gemaakt. Maar het was niet de bedoeling dat we ze binnen opaten, het was take away food. Dus hebben we ze maar buiten op een bankje opgegeten. We hebben nog een paar dingetjes bekeken en zijn bijtijds terug gegaan naar Cairns. We hebben in het hotel Balinees zitten eten maar dat was niet erg bijzonder. Het was wel lekker maar heel erg eenvoudig. Een paar stukken vlees met witte rijst er bij, heel iets groente en dat was het. De prijs was wel weer lux, daar mankeerde het niet aan. Maar goed, we hadden er meer dan genoeg aan dus vooruit maar.  Wel moeten we Masters of Downunder een pluim geven want alles wat ze geregeld hadden was zondermeer goed. Hein, bedankt.

Op tijd vertrokken want we willen vandaag op tijd in Cairns zijn. Onderweg even een ommetje gemaakt langs Mission Beach waar je Dunk Island kunt zien liggen. We hebben een paar plaatjes gemaakt van de Dunkjes voor Dunk Island en zijn maar weer verder gegaan. We waren net na de middag in Cairns en hebben twee dagen bijgeboekt in het hotel wat al via Masters of Downunder was besproken. Bay Village Tropical Retreat. Dat was gelukkig mogelijk. We hebben de auto helemaal leeggehaald en alles op de kamer gezet. Hebben we in ieder geval tijd genoeg om alles voor de terugreis goed in te pakken. Henny en Piet zijn boodschappen gaan doen in Cairns, Marcel laat dat liever doen. Henny wilde graag een nieuw hoedje en dat heeft ze wel gevonden. En verder was het bier nivo ernstig laag geworden en ook de wijn was op. Maar dat is allemaal aangevuld dus we verdorsten niet. Later zijn we gaan kijken wat we nog wilden doen en hebben we nog een trip naar Kuranda besproken voor zaterdag. Met een oud treintje er heen en met een kabelbaan terug. Ja, Henny leert het nog een keer. Als ze echt last van hoogtevrees krijgt moet Piet de videocamera maar pakken. Haha. We hebben gegeten in een Ierse pub. Was weer goed, genoeg en lekker.

Afgelopen nacht heeft het heel veel en hard geregend. Vandaag regende het ook nog wel maar niet zo hard meer. We hebben een rustdag want dingen bezoeken is niet mogelijk. Bijna alles is dicht op deze tweede kerstdag, hier boxing day geheten. Henny en Piet zijn nog wel wat gaan winkelen maar de meeste winkels waren toch dicht. Marcel bleef thuis, winkelen is niet zijn hobby. De plaatselijke bevolking loopt hier gewoon in het t shirt door de regen en malen er niet om. Het is ook niet koud, alleen als je met een nat shirt in de winkel komt is het erg koud met die airco’s. Wel is de temperatuur nu gezakt naar vijfentwintig graden en dat is erg koud voor de tijd van het jaar. In Perth was het vandaag 44,2 graden, de heetste kerst ooit daar. Wij hebben vanavond genoten van een culinair hoogstandje van Henny. Op twee kleine plaatjes een goed smakende pasta met gehakt gemaakt en ook nog een toetje uit een pak er na, geweldig toch. Dat toetje zat trouwens in een koffiekopje want er zijn niet genoeg schaaltjes voor drie man, en de kaarsjes zitten ook al in een schaaltje. Gezellig een kaarsje op tafel en het is kerst hoor. Morgen willen we zien of we tot Cairns komen maar misschien stoppen we nog even bij Dunk Island, we zullen wel zien. Het is een beetje afhankelijk van het weer. Er wordt die kant uit veel regen en onweer verwacht maar het zal hopelijk meevallen.

Na een rustige nacht hebben we het ontbijt weer lekker laten smaken en hebben een paar broodjes gesmeerd om mee te nemen. We gaan van het uitzicht genieten wat je vanaf Castle Hill over de stad hebt. En dat is een prachtig gezicht. Er zijn daar meerdere platforms gemaakt van waaruit je kunt uitkijken en dat hebben ze heel goed gedaan. Het was wel heel erg stil op straat maar dat zal daar bij jullie ook wel zijn op eerste kerstdag. Daarna zijn we op ons gemak terug gegaan en hebben midden in de stad een prachtig park bezocht wat onderdeel is van de botanische tuinen die hier en daar in Townsvill zijn te vinden. Dit was het Queenspark met erg veel verschillende bomen en planten. We hebben daar weer eens een paar mooie plaatjes gemaakt en zijn toen maar door gegaan naar de boulevard. Dat is hier wel anders dan in Nederland. Het liep al tegen de middag en dan zie je hele families die met enorme koelboxen bij een van de vele picknicktafels zitten en daar gezellig zitten te barbecueën.  Ja, die barbecues zie je hier bijna overal staan en kunnen door iedereen gebruikt worden. Het gebeurd geregeld dat twee families samen met een barbecue doen. Moet je voorstellen, veel van die dingen hebben gewoon een gasfles en dat blijft allemaal staan hoor. Iedereen maakt de spullen ook weer schoon zodat het leuk blijft. Ook picknicktafels worden als het nodig gedeeld. Wat hier ook opvalt is dat we weer Aboriginals zien, die hadden we al een tijdje in het straatbeeld gemist. Daarna hebben we een beetje gezwommen in het zwembad bij het hotel, die hebben hier heel vaak een beetje zout water en dat is veel prettiger dan chloorwater. Vandaag heeft Henny met twee pitjes en bijna geen pannen toch een salade met gebraden vlees en aardappelsalade op tafel weten te zetten wat ons prima smaakte. Daarna zijn we weer die berg opgereden en hebben de stad bij avond gezien, een prachtig gezicht hoor. Je staat even te zoeken waarom een deel helemaal met groenen lampjes is gedaan maar dan zie je dat het allemaal kaarsrecht is, het vliegveld dus. Het was dus een leuke eerste kerstdag die we hebben gehad. Je moet wel constant kerstliedjes draaien om een beetje een kerstgevoel te krijgen maar het lukt wel een beetje. Klik maar eens op kerstliedje links in de balk, leuk hoor.