Dinsdag waren we pas om half negen wakker en kregen een ontbijt met bacon en eieren. Nou dat valt wel naar binnen hoor. Daarna zijn we naar de werkplaats van Ben gereden om hem op te halen waarna de reis naar een wildflower tuin ging. Alles bekeken en koffie gedronken en daarna ging het richting New Norcia wat ook op ons programma stond. Daar werd de lunch gebruikt met natuurlijk een speciaal biertje, Piet niet, die reed. Daarna ging de familie Even naar huis en hebben wij het dorp en het museum bekeken.

In Moora de avondmaaltijd genoten en daarna nog even gezellig bij elkaar zitten kletsen en de kinderen de zin geleerd ‘opa mag ik een ijsje’. Dat horen we wel hoe dat afloopt.

woensdagmorgen zijn we met de familie koffie gaan drinken en daarna zijn wij vertrokken om via een paar dorpjes waar volgens Renee niets te zien is naar York te rijden. Wel via Toodyay op advies van Renee en dat was inderdaad een mooi en pittoresk dorp.

We zitten nu in York en hopen morgenvroeg een plaats te vinden waar we kunnen internetten.

We hebben vanmorgen besloten via de Pinnacles naar Moora te gaan omdat we anders te vroeg aan zouden komen bij Marcel zijn neef en nicht, Ben en Renee met hun vijf kinderen. We zijn na de Pinnacles via Cervantes, Badgingarra en Dandaragan naar Moora gereden.

De Pinnacles zijn erg indrukwekkend en raar om te zien. Ze weten zelfs nog niet precies hoe ze zijn ontstaan maar het is een prachtige plek om te zien en een tijdje door te brengen. Er is ook een erg mooi informatie centrum bij.

We werden in Moora erg hartelijk ontvangen en de kinderen werden uit hun kamers gezet zodat wij daar konden slapen. Protesteren hielp niet. De kinderen vonden het ook wel spannend want die sliepen in een swag, een canvas zak waar de slaapzak en alles in zit. We werden ook verzocht om twee nachten te blijven en daar wilden ze geen nee op horen. Al met al dus zeer gastvrij ontvangen.

Na de kennismaking hebben we een wandeling gemaakt naar de oude boerderij van Marcel zijn oom en tante. Daarna een biertje en toen kwamen de quad’s uit de garage. De kleinste van vier rijdt ook al op die gevaartes en Marcel mocht natuurlijk ook een paar rondjes. Eerst op een kleine maar later ook op een erg snel geval. De kwajongen redde zich aardig goed, ook wel zonder helm. Piet heeft ook nog een paar rondjes rondgecrossed over het terrein van de familie. Erg leuk om te doen hoor.

Begin van de avond en na de nodige biertjes werd de bbq aangezet en daar werd een enorme berg vlees opgelegd. Maar wonder boven wonder kwam bijna alles ook nog op maar afvallen is er hier beslist niet bij. Maar alles wordt overgoten met verschillende soorten bier en niemand maakt zich daar druk om.

We gingen tegen elf uur naar bed en hebben goed geslapen.

Nog even over gisteren. We werden wakker en hadden maar een heel klein straaltje water uit de kraan. Douchen ging nog net voor twee man dus Piet had pech, gewoon een dag  enigzins ruiken dus. Er was een probleem met de watervoorziening in Geraldton en dus zat de stad grotendeels zonder water. Maar gelukkig was het na de middag weer opgelost en geurt iedereen weer prettig.

Vandaag wilden we nog wat wildflowers bekijken maar die zijn er eigenlijk niet meer in dit deel van Australië. We gingen via Mingenew naar Three Springs en kwamen uit in Carnamah. Onderweg nog iets gegeten en daar zei de uit de Elzas afkomstige dame al dat er niet veel te zien zou zijn. Maar in Carnamah zijn we toch maar even naar het nfocentrum gegaan.

Het infocentrum was tevens een verkooppunt van plaatselijke producten en de aanwezige oudere dame keek zeer verbaasd op, er kwamen touristen informatie vragen en dat was ze duidelijk niet gewend. Maar er was een camping en er was een hotel maar dat ging pas om vier uur open. Het was twee uur dus we hebben even bij de camping gekeken maar daar was niets, geen kantoor of ander infopunt. Twee uur wachten op het hotel duurde ons te lang dus maar weer verder.

Onderweg kwamen we een groot zoutmeer (Yarra Yarra Lake) tegen en daar zijn we naar toe gereden en wat plaatjes geschoten. Daarbij is trouwens ook het regionale asbest afvalpunt. Gewoon neerplempen en je bent er af. Ook kwamen we nog een lizard tegen die de weg overstak. Dus maar omgekeerd en daar een paar plaatjes van geschoten, zie de fotosite.

Kwamen we in Eneabba, nou daar was helemaal niets, geen hotel, geen motel en geen camping. Er zou volgens een inwoner een oud mijnwerkers dorp moeten zijn maar we besloten dan maar door te rijden naar Leeman. Staat ook helemaal niets over in de Lonely Planet of andere gidsen maar gelukkig is er een camping en we hebben maar weer een cabin genomen met goede bedden en self contained. Dus koken kan in de cabin. Fornuis, magnetron, waterkoker en broodrooster zijn altijd wel aanwezig.

Morgen is de bedoeling om via de Pinnacles naar Moora te gaan en bij Marcel zijn neef op bezoek te gaan. In Geraldton vonden we een paar echt Nederlandse artikelen zoals cano’s, ontbijtkoek en drop. Dat nemen we maar mee voor de familie en de kinderen.

Vandaag zijn we een eind op pad gegaan om de wildflowers op te zoeken. Vanwege het droge weer komen veel bloemen niet of op een andere tijd dan normaal tot bloei dus het is vragen en zoeken.

We zijn naar Mullewa gegaan en daar vonden we inderdaad ongeveer op de meter nauwkeurig de bloemen langs de kant van de weg. Onderweg is het wel prachtig om te zien hoe ook alle bodembedekkers bloeien en voor prachtige kleur effecten zorgen langs de weg en in het bos.

Na de wrattenbloemen gezien te hebben zijn we doorgereden naar Coalseam NP. Een klein parkje is dat en daar vonden we ook het een en ander aan kleurige bodembedekking. Echt schitterend om te zien, wat een kleurenpracht.

Piet was nog zo handig om een droge rivierbedding in te rijden zodat Henny een kangoeroe kon filmen maar dat ging niet helemaal goed. Het was een zoutpan die erg zacht was dus de wielen wilden wel wegzakken. Maar met de super Toyota in vierwielaandrijving kwamen we er wel weer makkelijk uit.

Morgen gaan we weer door een wildflower gebied op zoek naar meer moois. Jullie horen en zien het wel weer.

Vanmorgen alles weer in de auto gepakt en de sleutel van het huisje naar het informatie centrum gebracht. Daarna nog even naar het internet café om alles op de site te zetten en toen onderweg gegaan naar Geraldton.

Als je het Kalbarri park uit bent kom je plotseling in de grote graanschuur van Western Australië terecht. Links en rechts, voor en achter graanvelden tot aan de horizon. Een heel ander gezicht.

Even later zie je de Hutt Lagoon, een enorm zoutmeer waar ook inderdaad zout wordt gewonnen. Raar gezicht dat rose water en zeker die plantjes die er toch in slagen in deze zoute omgeving te overleven en zelfs mooie kleuren produceren.

De wildflowers komen hier en daar ook tot leven maar het is te droog geweest om in dit deel erg veel bloemen tegen te komen. Dat hopen we morgen wel te gaan beleven op enige kilometers hier vandaan in Mullewa, Pindar en omstreken.

Onderweg hadden we zoveel last van de vliegen dat we hier voor de zekerheid maar een cabin hebben genomen. Misschien toch veel vliegen door het vee wat hier ook ruim aanwezig is onderweg. Koeien en schapen zie je hier afwisselend.

De laatste foto van Kalbarri zijn bij de map Kalbarri in geplaatst.

Vandaag, woensdag de zesde, is onze laatste dag hier in Kalbarri. We gaan dus de laatste zaken bekijken die hier te zien zijn.

We zijn begonnen bij Natural Bridge, een door zee uitgeleten gat in een rotsformatie. Daarna Island Rock, net zo iets maar dan zonder brug. Henny en Marcel hebben daar een wandeling gemaakt van 800 meter. Piet had gisteravond de suiker zo laag dat hij met de auto is gegaan.

Daarna is Piet naar Grandstand gereden en Henny en Marcel hebben die 2,6 km. gelopen. Piet is ze vanaf de parking een eind tegemoet gelopen zodat hij zelf kon bepalen hoe ver hij liep. Vanaf diezelfde parking zagen we ook Shellhouse. Een andere rotspartij in zee.

Toen verder naar Eagle Rock, Pot Alley, Rainbow Valley, Mushroom Rock en Red Bluff. Allemaal rotspartijen in de zee. Onderweg zagen we een grote school dolfijnen zwemmen. Erg leuk om die dieren te zien spelen in het water. Ze surfen over de golven, springen uit het water en spelen met elkaar, erg leuk. Jammer genoeg zaten ze te ver weg om goede plaatjes te maken. De film is wel redelijk goed gelukt.

Henny en Piet wilden in de middag nog naar de wildflower garden maar helaas, volgens het bord tot drie uur open maar volgens een bordje op het hek closed. Nou ja, dan maar terug en een biertje gepakt.

De vliegen zijn verschrikkelijk lastig, ze kruipen in je neus, oren en alles wat open staat. Dus niet ademen met mond open dan zit er geheid een in de keel. Neus ophalen resulteerd in een vlieg die je meteen weer uit snuit. Je kunt het je misschien voorstellen. Verder hadden we ergens bij de zee ook last van vlieggevallen die erg op kleine wespen lijken. Er staat een foto in de map dus wie gaat er door voor de wasmachine.

Meteen even de voorraad lade van de auto geprobeerd schoon te maken. Daar was in het begin van de reis wat melk in gelopen en dat begon na twee dagen te leven. Dood gemaakt met wasmiddel maar daarna was de la zo wit op die plaats. Maar met een plamuurmes, borstel en stofzuiger zijn we behoorlijk opgeschoten.

Verder de Engel vastgezet met ijzerdraad en een sjorband, die was uit de bevestiging geschoten en schoof heen en weer. Omdat die broodnodig is voor het bier, sorry, de insuline hebben we die maar weer vastgesjord. Britz mag het maken als we de auto inleveren.

Onze buurman de Blue Tong Lizard was vandaag achter het huis en zat door de ruit naar binnen te gluren of er iets te eten was.
Morgen gaan we onderweg naar Geraldton en gaan daar informeren waar nu precies de wildflowers staan en gaan aaan de hand daarvan de rest van de route bepalen.

Vandaag hebben we de twee andere bezienswaardigheden in het Kalbarri NP bezocht. Als eerste het Nature Window. Een gat uitgesleten in de rotsen waardoor je de bovenloop van de Murchinson River kunt zien. En andere dingen natuurlijk, afhankelijk van waar je gaat staan. We hebben maar een netje gekocht tegen de vliegen want je wordt er gek van. Iedereen vind dat een goed idee en ze kosten bijna niets.

Vanaf het raam, wat trouwens tocht als de neten, zijn we naar de Zbend gereden. Daar maakt de rivier een paar bochten en kun je ook een aardig stuk weg kijken. Daarna zijn we terug gereden naar de bungalow om te eten.

Henny en Piet hebben nog een wandelingetje gemaakt en kwamen ook nog een paar wilde bloemen tegen. Zo langzaam maar zeker beginnen die toch te bloeien. We hopen er volgende week meer van te zien. En zoals je vaker ziet in Australie zetten ze de oude machines buiten, dan hebben de toeristen wat te kijken en hoeven ze niet op te ruimen.

Zwemmen gaat momenteel niet zo goed. Het waait hard en de golven zijn hoog terwijl er bijna langs het hele strand een band van rotsen ligt, daar wil je niet zwemmen met deze golven.

Vandaag, zondag 3-10, hebben we een paar Gorges bezocht in het Kalbarri NP. We zijn weer in het erg vriendelijke deel van Australië. Iedereen loopt naar ons te zwaaien. Het zal wel van de vliegen komen die ons hier in ruime mate zitten te plagen.

De Hawks Head is een uitkijpunt. Wel makkelijk via een asfaltweg en een looppad naar beneden. Mooi uitzicht maar bij Kalbarri staat er veel meer water in de Murchison River. Maar ja, daar komt ie in de zee uit. Hier staan alleen maar een plasjes.

Even verder was de Ross Graham lookuot en wandeling. Een klimpaadje naar beneden waar nog een beetje water stond. Wel mooi gezicht en hier en daar komen de wildflowers er een klein beetje uit. Schitterend gezicht als je ineens zo veel kleur ziet tussen de begroeing en het rode zand.

Vanmiddag geprobeerd te snorkelen maar de golven waren manshoog en die sloegen op de rotsen vlakbij stuk. Toch iets te avontuurlijk om daar te gaan snorkelen.

Maar de bungalow en vooral de matrassen zijn prima. Het is Marcel gisteren in de rug geschoten dus dat komt erg goed uit. Goed liggen en nu en dan een massage helpen gelukkig wel. We hebben vanmiddag nog twee nachten bijgeboekt maar moeten dan wel dinsdag verhuizen naar de bungalow hiernaast. Hebben we drie slaapkamers, kunnen we verstoppertje spelen haha.

Ook daar is een wasmachine dus zullen we weer geheel fris en heerlijk ruikend Kalbarri verlaten donderdag.

Jullie horen nog wat we morgen gaan doen en we hopen morgen iets te vinden waar we alles weer op de srever kunnen plakken.

We zien dit keer niet zoveel dieren als 3 jaar geleden maar zo nu en dan vliegt er toch wel iets langs of over de weg. Henny en Piet waren gistermiddag onderweg naar een uitkijpunt toen er zomaar een voddenbaal met drie kleine voddenzakjes vlak voor de auto overstaken. (een Voddenbaal is een emoe) Leuk om te zien hoor, zonder omkijken loopt het allemaal parmantich door.

Het is toch vrij rustig rijden hier en ook lange afstanden maar indommelen is er niet bij hoor. Niet alleen dieren steken zo maar over, vorige week reed Piet rustig een bocht door en ziet dan een eindje voor zich een roadtrain aankomen, maar wel op zijn weghelft en hevig seinend. Piet dus van de weg af maar gelukkig onnodig. Maar dat gok je echt niet als je zo’n enorm gevaarte aan ziet komen.

We waren vandaag van Denham naar Kalbarri gereden. Onderweg nog een paar strandjes en dergelijke bekeken en onderweg op een parking een bammetje gegeten. Het is weer mooi weer met hier en daar een klein wolkje. De harde wind van afgelopen nacht is ook weer gaan liggen, ruimte zat hier. Je ziet in de duinen vaak een groot stuk land waar de begroeing niet groenig maar rood-bruin is, dat zijn stukken die steeds overspoeld worden door zeewater, vandaar de donkere kleur.

Via het info centrum van Kalbarri een ruimte geboekt met twee slaapkamers. Helemaal compleet maar er ontbreekt een kleinigheid. Een vaatwasser zit er niet in. We hebben even gedacht de vaat in de wasmachine te gooien maar dat is een agitator model dus dat worden alleen scherven. Dan maar zelf afwassen.

Er zat al snel een buurman voor onze deur, een bobtail of blue tong lizard. Als je dichtbij komt wordt ie wel boos maar hij schijnt niet giftig te zijn volgens de buurkinderen. Hij kan wel gemeen bijten zeggen ze.

Morgen gaan we eens bekijken wat hier allemaal te doen is en dat komt dan wel weer op de blog.