Gisteravond hebben we nog even in de achtertuin gezeten, kangetjes kijken.
Vandaag is het eindelijk weer warm. Blauwe lucht en zonnig. We zijn naar Mount William geweest. Je kunt naar de parkeerplaats rijden en daarvandaan loopt er een verharde weg omhoog naar de top waar een paar antenne masten staan. Nou dat is een klim hoor. Twee kilometer steil omhoog. Dat valt niet mee voor oma en opa.
Het uitzicht is echter fabuleus mooi. Het is de hoogste top van de Grampians en je kunt 360 graden om je heen kijken als je om de antennes heen loopt. De antennes zijn van de Australische lucht verkeersleiding. Er waren een paar mannen in de masten bezig om ze opnieuw in de verf te zetten.
Boven op de top stond weer een stapeltje stenen zoals ze door de aboriginals worden gemaakt. We weten nog steeds niet waarom dat is. Maar we hebben wel een half uurtje van het uitzicht genoten.
En toen weer terug naar beneden, dat gaat wel makkelijker maar ook dat was toch een kuiten bijter hoor. Zo ontzettend steil naar beneden.
Maar de boterhammetjes uit het motel smaakten weer prima en het sapje ook. Lekker.
Weer terug in Halls Gap zijn we nog naar de Venus Bath’s gelopen. Alleen 100 meter voordat we daar waren was het pad afgesloten vanwege schade door overstroming en storm. Dus we weten niet waar Venus zich heeft zitten badderen.
Al met al weer ruim 6 kilometer gewandeld en dat merk je hier wel. Morgen gaan we verder, we denken naar de kust maar we zien wel.
hoi opa en oma
ik heb gehoord dat jij [oma] gevallen was nu is oma [jij] zielig maar ik mis jullie heel erg
kusssssjesssss en hele dikke knuffels van AMBER
Hoi Henny en Piet,
De uitzichten zijn idd schitterend, en het klauteren meer dan waard.
Zo is het, ff rustig gaan zitten, om alles goed in jullie op te nemen en hihi ff weer op adem te komen, voor de afdaling
Hier zitten er nog 2, die met Henny meeleven hoor.
Blijven bewegen, maar toch ook ff wat meer rust nemen.
Erg leuk, om in je achtertuin wat kangeroe’s te zien rondspringen.
Henk en Corry.
Nou de aldi is ook 0veral aan wezig.
Henny heel diep in gedachten daar waar ze zit op dat bankje.
De kinderen missen jullie,straks een groot feest als jullie terug zijn.
Amber, we zijn over een week weer terug en dan knuffelen we weer. Oma loopt wel hoor maar ze heeft een beetje spierpijn. Is alweer bijna over. Rustig zitten doen we ook wel, in de zon, biertje of met de buren een wijntje. Alles kan hier wat dat betreft. Je kletst zo maar een half uurtje met iemand en dan ga je weer verder. Iedereen is erg vriendelijk en altijd bereid tot een praatje.
En het is zeker groot feest als we terug zijn, 5-12.
We missen jullie allemaal.
Oh ja, de teller van de auto staat op 12543 km.