Vanmorgen zijn we eerst terug gereden naar het strand om een rots te gaan bekijken die we in de informatiemap van het hotel vonden. Het was erg zoeken want er stonden van dat park geen wegwijzers maar met alle kaarten die we hebben zijn we er toch gekomen. Het regende licht maar toch de klim er naar toe gemaakt en het was heel apart. Het lijkt erg licht zand maar het is toch echt versteend, keihard dus.

Daarna weer terug via Adelaide want anders is het moeilijk om op de Dukes Highway te komen. Rare stad hoor met die Aussie drivers, ga je netjes met een enorme vrachtwagen een bocht om zit je ineens op de verkeerde weghelft, meneer draait niet een klein beetje binnendoor. Hij schrok er wel van maar wij nog veel meer, je hart zit boven je kop te kloppen ongeveer. 5 minuten later komt er een auto ineens over de streep heen en raakt onze spiegel, raam gaat open, kijkt even naar de spiegels, steekt de duim op en doei. Gelukkig geen krasje dus hebben we weer alle geluk.

Bij Mount Lofty zijn we een weg opgedraaid naar Eagle on the Hill. Prachtig landweggetje wat erg omhoog kronkelde en bovenop stond een huis met die naam. Weggetje maar verder gereden, we zaten potdomme in de regenwolken en even later zaten we weer op de Princess Highway. Het was een mooie weg maar we hebben geen plaatjes kunnen maken.

We zijn doorgereden naar Bordertown want daar is een informatie centrum. We dachten dat er dan ook wel iets te doen zou zijn. Nou nee dus. Alleen zitten er ergens op een omheind veld 20 witte kangoeroes en er is ergens een swamp. Maar we hebben weer een bed en we gaan zo het gehucht in om ergens te eten. Het is erg koud, 14 graden overdag en een beetje druppelen steeds. Maar het zal wel weer beter worden.

Oh ja, het kerstboompje zie je hier al overal. Iedereen is druk met de versiering.