Na douchen, aankleden en tandenpoetsen het hotel verlaten en naar een tankstation gereden voor een ontbijt en benzine. Alles gevuld en vol goede moed richting Adelaide gereden. Direct buiten Norseman stond een lifter en na even overlegd te hebben namen we die mee. Het is een Richard uit Engeland die al een jaar of 15 aan het rondtrekken is in de hele wereld. Erg leuk om mee te kletsen onderweg.

De Nullarbor is wel een belevenis, zeker het lange rechte stukkie van bijna 150 km. zonder bocht. Wel een paar kleine heuveltjes maar je ziet geen einde aan de weg.

Bij de eerste rotsen, Newman Rock, gingen we er af maar dat waren weer een paar stenen langs de kant met een klein rots plateau maar goed, we hebben het gezien. Ook Richard moest er hartelijk om lachen.

We zijn doorgereden tot Madura, dat is ruim 500 km. de Nullarbor op en zitten nu in het Madura Pass Oasis Motel. Niet eens duurder dan langs de kust. We hebben fish & chips gegeten, dat kost maar een derde van een maaltijd van het menu. En we hebben de tank een beetje bijgevuld. De benzine is hier 15 ct. duurder dan in Norseman en volgens de dame van het infocentrum daar is de pomp die we morgen als eerste tegenkomen weer veel goedkoper. We zullen wel zien.

Om zes uur werd Piet wakker en na een snelle douche en ontbijt waren we klaar om te vertrekken. Onze lifter stond ook al klaar dus die hebben we nog maar een dag meegenomen. Omdat er onderweg heel weinig te zien is rijd je maar en rijd je maar. Wel hebben we bij het eerstvolgende pompstation de tank volgegooid, dat was 20 ct. per liter goedkoper dan gister!

Onderweg kwamen we achter een heavy load te zitten met alle toeters en bellen. Maar na een kleine kilometer kwamen we weer bij een nood airstrip op de weg van RFDS en de hele zaak ging aan de rechterkant rijden zodat we de twee enorme trucks konden passeren en de begeleidende voertuigen. Dan ben je blij met de Flying Docters.

Na een paar kilometer zagen we een foto punt dus wij er weer af. Er was niet veel te zien dus met een rotvaart terug naar de highway om de roadtrain voor te zijn en dat lukte, net voor de politie auto konden we de weg opdraaien.

Na nog een 150 km. zijn we iets gaan eten en daar stopte die hele karavaan ook dus niets aan de hand. Piet voelde zich nog steeds lekker dus we besloten door te kachelen naar Ceduna en daar zitten we nu in de plaatselijke Golden Chain te internetten, gratis en voor niets. Onze lifter wilde graag door naar Adelaide die is verder getrokken. Het was gezellig om met een leraar Engels te keuvelen hoor.

We gaan zo lekker eten maar dat kan pas na half zeven, geen punt want we moesten gister de klok 45 min. vooruit zetten en vandaag 1 uur en 45 min. Dus honger hebben we nog niet. Eerst een biertje en dan lekker de benen strekken. 1200 km. in twee dagen is veel, zeker met een gemiddelde van 101,8 km. per uur.