Vanmorgen hebben we eerst een boterham in de toaster gedaan en een paar eitjes gepocheerd. leuk als dan plotseling de brandmelder begint te piepen. Toch maar de telefoon gepakt en de receptie gebeld dat het loos alarm was want de melders hebben een directe doormelding naar de brandweer. Is zo slordig als die jongens er aan komen en er is alleen een boterham zwart.

Daarna zijn we rustig verder naar het zuiden gekacheld. De Toyota rijd lekker en Henny heeft ook een heel aantal kilometers gereden. Natuurlijk richting aangeven met de ruitenwissers zoals iedereen dat eerst een paar keer doet.

In Mandurah kwamen we langs een wijk die helemaal was gebouwd zoals Venetië. Zelfs de dakpannen waren aangepast.

Ook kwamen we langs Lake Clifford waar Thrombolites groeien. Ook dat zijn levende rotsen maar ze groeien op een andere manier dan de Stromatolites die we in Hamelin Pool zagen. Deze waren ook veel lichter, een beetje zandkleurig. Nee, ze lijken niet op een hoed, die is gewoon van het hoofd van een leuke dame afgewaaid. Nee niet van Henny’s hoofd!

Daarna doorgereden naar Bunburry en bij het informatiecentrum naar onderdak gevraagd. We vonden iets in Australind, een stadje vlak voor Bunburry. We blijven hier twee nachten en gaan morgen een paar wandelingen maken in Bunburry.

Het is nu half tien en we gaan zo lekker slapen.